Als ik bij binnenkomst van het café om me heen kijk, zie ik dat op zijn minst driekwart van alle aanwezige mannen al afvalt. Omdat ze te klein, te dik of simpelweg ontzettend lelijk zijn. Ik krijg een kaart in mijn handen gedrukt, waar ik mijn naam op moet zetten. Onderaan de kaart is een vakje gereserveerd voor de naam van mijn potentiële nieuwe lover die ik vanavond misschien wel ontmoet. Bij een match, mag ik morgen de blijde boodschap in mijn inbox verwachten.  Ik hang mijn jas op en ga aan een grote ronde tafel zitten, waar al een heel aantal gewillige mannen ongegeneerd naar me zitten te staren. Als aasgieren, wachtend tot hun prooi eindelijk dood is. Ik maak de grote fout op te kijken en reageer met een glimlach. ‘Heb je een foto van je poes?’ ‘Hoi, hoe heet je? Waar kom je vandaan?’, vraagt een jongen met buitengewoon veel enthousiasme. Zijn naam is Jelle en hij komt uit Honselersdijk, een klein dorpje dichtbij Delft. Hij werkt fulltime bij de Albert Heijn bij de vleesafdeling en woont nog bij zijn ouders. Ooit hoopt hij op zichzelf te kunnen wonen via begeleid wonen met ambulante zorg. Zijn vragenvuur…