Van souvlaki, flamencogitaar en de Hellenistische beschaving in Athene, naar het afvoerputje van de aarde; een verslag over de eerste dagen van mijn verblijf op Lesbos en kamp Moria.  Ik word als support crew ingezet in het medisch team van Stichting Bootvluchteling en word meteen het diepe ingegooid. Aan het hek van onze kliniek in kamp Moria ben ik het eerste aanspreekpunt voor de patiënt. Samen met een hulpverlener bekijk ik welke hulp nodig is alvorens de patiënt door te sturen naar een verpleegkundige of arts. Mede doordat het team onderbezet is, wordt de rij snel lang en moeten mensen soms uren wachten voordat ze worden geholpen. Met een temperatuur van 35 graden in de brandende zon, zijn de omstandigheden niet fijn om in te wachten. Door de lange rijen en gebrek aan capaciteit, kunnen we helaas niet iedere patiënt helpen, soms met grote teleurstelling als gevolg. Aan ons als support crew de taak de rust te bewaken en de patiënten te registreren. Voordat de shift begint, staat er al een heel aantal mensen bij het hek. De eerste in de rij wordt binnengebracht met een paniekaanval. Met stuiptrekkingen en tollende ogen moet de patiënt door drie man in bedwang…